- бегумон
- [بي گمان]бешубҳа, бешак, яқинан, бидуни шакку тардид, он ки дар бораи касе ё чизе шак надорад
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
бешубҳа — [بي شبهه] бегумон, бешак, албатта; бегуфтугӯ, бечуну чаро … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
лошакк — [لاشک] а. бешак, бешубҳа, бегумон; албатта, яқинан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
мусаллам — [مسلم] а 1. кит. таслимшуда, тандода, тобеъшуда 2. кит. эмин, сиҳату саломат 3. яқин, муайян, муқаррар, бешубҳа, бе чуну чаро; мусаллам аст, ки… а) яқин аст, ки…; б) бе шакку шубҳа, бегумон … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ